در روزنامه شرق چهارشنبه دوم شهریور 1390 سه نوشته وجود داشت که آدمی احساس میکرد نویسندگان از یک درد می نالیدند.

هما روستا: دل نکندن از قدرت (ص15)

بهاره رهنما:سانسور – خلاقیت –لهستان – مرژوک(ص20)

محمد علی سبحانی: کسی برای سرهنگ گریه نمی کند(ص1) آقای سبحانی می نویسد: حکومت هایی نظیر حکومت قذافی که ده ها سال با ظلم وبی تفاوتی بر مردم خود حکومت کرده اند وفرصت های تجربه فعالیت های مدنی وسیاست ورزی را از مردم خود دریغ کرده اند نه تنها پایانی دردناک را برای خودشان رقم می زنند بلکه آینده کشور وملت شان را نیز با چا لشهای دردناک مواجه کرده اند.